Thursday, November 4, 2010

Some poetry

Sometimes late at night
I lie in the deep, deep grass
and wrap myself in starlight.
Drench myself in the noise of crickets
and silence.
Allow my spirit to be swayed
flotsam and jetsam
in the quiet breeze of the midnight sun.
Til I let go
and nothing remains
but the slow turning of the earth
in the silent ground.



Ek is net a klein persoon
tussen die maan en die son
en ek verdwaal in die geheime
van die aarde
en die klop-klop-klop van tyd
wat breek oop my vel.
Rus 'n bietjie hier in die koue stilte
se die wolke wat blink tussen die son skyn.

No comments:

Post a Comment